MANIFESTO DÍA INTERNACIONAL CONTRA A VIOLENCIA DE XÉNERO 2015

Ao redor de 800 mulleres foron asasinadas en España polas súas parellas ou ex parellas desde o ano 2003, cando comezaron a recompilarse estatísticas oficiais. Segundo os datos ofrecidos polo Ministerio de Sanidade, Servizos Sociais e Igualdade, nos últimos 15 anos en España foron asasinadas 1.028 mulleres e, no caso de Galicia, a cifra ascende a 56. No que se refire ao presente ano, xa foron 45 (atendendo aos datos do propio Ministerio) as mulleres asasinadas a mans das súas parellas ou ex parellas no Estado (máis outros catro casos en investigación), seis delas en Galicia.

Ante esta violencia non queremos permanecer impasibles porque para o PSOE, a igualdade entre mulleres e homes é un principio fundamental.

O noso compromiso contra a violencia de xénero é firme. Foi un goberno socialista o que aprobou a Lei Orgánica de Medidas de Protección Integral contra a Violencia de Xénero que supuxo un revulsivo respecto de a violencia de xénero en todos os seus aspectos e que se consolidou como modelo internacional. Unha lei recoñecida e premiada e que establece un sólido e completo marco legal para a prevención, protección, persecución e castigo da violencia por parte do compañeiro ou ex compañeiro sentimental. Unha lei que desenvolvemos e puxemos en marcha durante os anos de goberno

O noso compromiso contra a violencia de xénero é permanente. Así, 25 de novembro de 2014, ratificámolo declarando a toda a organización e todas e cada unha das súas agrupacións como “Espazo seguro e libre de violencia de xénero”. Este verán, na Declaración do Consello Político Federal do 13 de xullo, a Declaración de Sevilla, volvémonos a comprometer cunha declaración 2 na que se anunciaba que todos os nosos gobernos autonómicos priorizarán a loita contra a violencia de xénero cos orzamentos adecuados, políticas de prevención e recursos suficientes para a protección das mulleres vítimas e dos seus fillos e fillas.

 No Foro de alcaldes e alcaldesas de Madrid do 23 de xuño, os concellos socialistas ratificaron o cumprimento de seis compromisos adquiridos coa cidadanía e por iso declararon que é un reto de obrigado cumprimento erradicar a violencia de xénero dos nosos municipios. Nesas seis prioridades subliñaron a contundencia dos concellos socialistas nas medidas contra a violencia de xénero e no desenvolvemento dunha rede de atención, asistencia e protección social que garanta ás mulleres en situación de violencia a súa seguridade e dereito a refacer as súas vidas.

Unha sociedade decente esixe avanzar cara a unha sociedade segura e libre de violencia de xénero, que garanta unha resposta efectiva ás mulleres que sofren violencia así como aos seus fillos e fillas.

Por todas estas razóns, un ano máis, atendemos ao chamamento de Nacións Unidas de conmemorar o 25 de novembro como Día Internacional da Eliminación da Violencia contra as mulleres, e ratificamos o noso compromiso explícito de rexeitamento da violencia de xénero, ratificamos o noso compromiso de traballar ata conseguir o seu erradicación. Temos a convicción de que a tolerancia cero á violencia contra as mulleres debe ser un valor da sociedade no seu conxunto. É o noso compromiso, son os nosos valores.

Este ano, ante unha cita electoral, queremos denunciar unha lexislatura que termina e na que o goberno do PP cos seus recortes e retrocesos ha malogrado catro anos da vida das mulleres vítimas, dos seus fillos e fillas. Como sociedade fixéronnos perder moito tempo. E en igualdade, todo o que non se avanza retrocédese. Ademais das modificacións legais contrarias á igualdade, os orzamentos do PP ao longo desta lexislatura evidencian a escasa atención prestada polo goberno popular á violencia de xénero, cuestión que debería estar permanentemente na axenda política e sinalada como unha das cuestións de Estado prioritarias.

Así, o programa contra a Violencia de Xénero baixa o 10,92% respecto de 2009. O gasto para o programa específico en prevención da violencia de xénero para 2016 aumenta o 6% e ascende a 25.2 millóns de euros, o que queda lonxe dos 34,3 millóns cos que contaba en 2010. É dicir, a pesar do aumento que introduciron nuns orzamentos aprobados en vésperas das eleccións xerais, 3 nin sequera conseguen igualar as cifras de fai catro anos. O orzamento para igualdade e violencia para 2016 representa o 0,0103% do total. Ao que hai que engadir que só hai dous millóns de euros nos Orzamentos para 2016 destinados á atención ás vítimas de trata.

É tempo de solucións. No PSOE queremos consolidar un gran Acordo contra a violencia de xénero que ofrecemos a todas as forzas políticas. Unha sociedade decente esixe avanzar cara a unha sociedade segura e libre de violencia de xénero, que garanta unha resposta efectiva ás mulleres que sofren violencia así como aos seus fillos e fillas xerando e ofrecendo os mecanismos necesarios para conseguilo.

 En primeiro lugar, hai que repoñer e dotar suficientemente as partidas orzamentarias, que se viñeron recortando nos últimos anos, especialmente os recursos destinados á prevención e á asistencia social das vítimas de violencia de xénero, dependentes tanto das Comunidades Autónomas, como dos servizos de proximidade dos concellos. Recursos que tamén creemos necesario que aumenten nos servizos máis próximos polo que é importante crear un fondo de apoio aos concellos que alcance progresivamente nun prazo de catro anos os 100 millóns de euros para dar reforzo á rede de servizos públicos, impulsando o papel que desempeñan e deben seguir desempeñando os servizos sociais municipais e os centros da Muller.

Ademais dos orzamentos, un dos maiores problemas aos que nos enfrontamos na loita contra a violencia de xénero nestes momentos está relacionado coa xustiza. O número de denuncias é insuficiente. Todos os estudos indícannos que só se denuncia aproximadamente o 30% da violencia de xénero polo que o 70% queda impune. Temos que loitar contra esa impunidade e temos que conseguir que as vítimas teñan confianza na xustiza, que estean protexidas e que non teman perder aos seus fillos e fillas, que non teman saír elas denunciadas, que non teman comezar un periplo sen saída nin final.

Por iso no Acordo que propoñemos, subliñamos a necesidade de poñer en marcha nos Xulgados Especializados en Violencia de Xénero o Acompañamento Xudicial Personalizado para facer accesible a información ás mulleres vítimas de violencia de xénero sobre o itinerario e procedemento máis seguro no seu percorrido xudicial, desde o momento no que poñen a denuncia ata o final do proceso. Así tamén é importante o establecemento de protocolos de intervención específicos para a atención integral ás mulleres que retiraron a denuncia por violencia de xénero. Fai falta moito valor, moito coraxe para saír da violencia, para denunciar ao maltratador, para facerlle fronte, cada retirada de denuncia é un fracaso da xustiza. Cada denuncia retirada é un éxito do maltratador na súa 4 estratexia do medo, da coacción, da ameaza. A impunidade é gasolina para o motor da violencia que hai que eliminar. Sabemos que a violencia de xénero é un fenómeno complexo xa que logo, quen se enfrontan a el teñen que estar especializados e recibir unha formación completa e rigorosa.

Sabemos que existen fallos na percepción do risco e nos informes psicosociais. Sabemos que en numerosas ocasións se revictimiza ás mulleres polo que é necesaria a obrigatoriedade de formación específica na materia, impartida por unha institución acreditada previamente a ocupar o seu posto, tanto dos maxistrados á fronte de órgano xurisdicional especializado, como de avogados, forenses e equipos psicosociais que interveñan nos xulgados especializados de violencia de xénero.

A educación é outra das nosas preocupacións. Si non rompemos os ciclos, a violencia de xénero pasará de xeración en xeración polo que é materia do Acordo tanto o Plan Nacional de Sensibilización e Prevención da Violencia de Xénero como o Plan integral para previr, protexer e reparar o dano a menores vítimas de violencia de xénero e especialmente, a incorporación ao currículum en todas as etapas educativas a formación específica en Igualdade, educación afectivo sexual e de prevención da violencia de xénero.

Para rematar, tal como recomendaron tanto a CEDAW como Convenio do Consello de Europa sobre Prevención e Loita contra a Violencia contra a Muller e a Violencia Doméstica, estamos convencidos de que é o momento de ampliar a Lei Integral contra a violencia de xénero de maneira que estean recolleitas nela todas as manifestacións de devandita violencia e non exclusivamente as que se producen en relacións de parella como ocorre neste momento.

Un ano máis, queremos recordar a todas e cada unha das vítimas mortais da violencia de xénero. Mulleres con nomes e apelidos, con soños e ilusións, con vidas que foron truncadas por unha violencia cruel exercida, precisamente, pola persoa coa que un día decidiron compartir a súa vida. Tamén, a todos os menores, aos fillos e as fillas dos maltratadores, vítimas á súa vez desta violencia, vítimas mortais incluso, convertidas en último exercicio de vinganza contra as súas nais.